Werken bij de Stadskamer voelt als onderdeel zijn van een grotere beweging binnen de zorg. De bezoekers voelen dat er echt gekeken wordt naar de mens, maar datzelfde doen we binnen ons team. Als HRM’er vind ik het gaaf dat ik hier mag kijken wat er nog werkt voor de mensen en wat we juist helemaal anders gaan aanpakken.
Ik werkte voor mezelf op het moment dat ik de vacature voorbij zag komen bij de Stadskamer. Op dat moment miste ik collega’s en had ik net het universum ingegooid dat ik toe was aan werken in een team. Toen ik de vacature zag wist ik, die is voor mij. Aan tafel met Janneke was het snel beklonken. Ik kende de Stadskamer niet, maar dit was zo’n mooie plek en compleet anders dan de commerciële sector waar ik uitkwam. Dat dit bestaat, was mijn gedachte. En ook nog eens een baan waarbij ik maatschappelijk kan bijdragen.
Het was me snel duidelijk, hier wordt er wel wat van je verwacht, want ik werd direct in het diepe gegooid. Degene die de HR deed was uitgevallen, dus ik mocht het helemaal zelf gaan inrichten. Dat ging super goed, want ik kreeg veel vertrouwen en steun en kon veel leren van de mensen om me heen, zoals; Everdien, Janneke, Bennie en Marsha. Er was bijvoorbeeld nog geen duidelijke onboarding geregeld, dus dat heb ik mogen opzetten en zo zijn we stap voor stap steeds professioneler geworden.
In mijn vorige baan voelde het vaak alsof ik het tegengeluid was, degene die de dingen anders wilde. Nu ben ik meer het verlengstuk van de missie die de organisatie uitdraagt. Dat gaat makkelijker, want het is hier de bedoeling dat de relatie met de mensen op nummer een staat. Het werken aan een mooie missie, zingeving in de baan en samenwerken met collega’s die me inspireren en prikkelen vind ik heerlijk.
Mensen die zich hier wel zien werken, wil ik vooral meegeven dat de Stadskamer heel veel mogelijkheden biedt, want je kunt je eigen baan regisseren. We kijken hier naar de mens als geheel en hoe jij, met jouw kwaliteiten, het beste tot je recht komt. Er is geen exact functieprofiel, maar we gaan uit van een passende rol die we samen creëren. De vraag is, durf je dat? Wat ik heb gemerkt is dat je een beetje rebels en ondernemend mag zijn om hier tot je recht te komen. Niet alles wordt voor je geregeld en er is niet altijd een heldere structuur, omdat we nieuwe paden aan het bewandelen zijn. Maar die structuur creëer je dus zelf. Eigenaarschap is dan ook heel belangrijk en daar staat tegenover dat je ook je hele zelf mee mag nemen naar je werk. Al zit je met je breiwerkje terwijl je met bezoekers klets, alles mag als het bij jou en onze waarden past.
Tijdens sollicitaties zul je direct de persoonlijke aanpak ervaren. Vaak krijgen we terug dat mensen veel aan het gesprek hadden, zelfs als ze niet aangenomen zijn. We kijken namelijk vooral naar persoonlijkheid en zelfinzicht. Met onze doelgroep is het cruciaal dat je stevig staat, want je wordt continue gespiegeld. Authenticiteit is daarin heel belangrijk, bezoekers voelen het direct als iets niet klopt. Als dat je juist aanspreekt is dit een hele warme plek waar je al je creativiteit kwijt kunt en dan zullen wij vooral vragen; wat heb je nodig om hier lekker te kunnen werken?
Zelf ben ik er heel trots op dat ik bij een organisatie werk die anders naar zorg kijkt. De mens eerst. En dat we vanuit daar al hele grote stappen hebben gezet richting professionalisering. Regelmatig tegen de gevestigde orde in, wat ook wel uitdagend is, maar langzaam aan zien steeds meer mensen in dat zorg om mensen gaat en het is gaaf om aan die beweging bij te mogen dragen.