“Het fijne van de Stadskamer is dat je hier de ruimte en de vrijheid krijgt om te zijn wie je bent en te ontdekken wat je wil in je leven”

Mark, 44  

Na jarenlang geworsteld te hebben met verslavingen is Mark op eigen kracht uit dat dal geklommen. ‘maar toen begon het pas’. Met de nuchterheid kwamen er ook veel herinneringen naar boven. Om dat te verwerken is Mark begonnen met EMDR. Tijdens dit traject zat hij nog alleen op een zolderkamer, 5 dagen in de week. Op weg naar de therapie kwam hij regelmatig langs de Stadskamer. De Stadskamer was voor hem nog een onbekende plek maar elke keer werd er vriendelijk gezwaaid en gevraagd “kom eens een bakkie doen”. Tot Mark op gegeven moment de moed verzamelde en naar binnen stapte.   

“Mijn eerste indruk van de Stadskamer was hier kun je leuke dingen doen.  Ik hou erg van koken en bewust met je voeding bezig zijn. Toen ik zag dat er iemand aan het koken was dacht ik: ik wil dit ook. Ik heb daarin alle ruimte en vrijheid gekregen om eens per week een gezonde maaltijd op tafel te zetten. Nu kook ik meerdere keren per week op verschillende locaties. Een tijd geleden miste ik de structuur in mijn dag. Bij de Stadskamer was ik er dagelijks en kon ik op tijd lunchen en praten met mensen. Ook als het niet goed ging kon ik dat gewoon zeggen. Het fijne van de Stadskamer is dat je hier de ruimte en de vrijheid krijgt om te zijn wie je bent. Om te ontdekken wat je wil in je leven. Ik ben binnen de Stadskamer begonnen met mijn re-integratie op de arbeidsmarkt. Ik heb voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik trots ben op mezelf en wie ik geworden ben.” 

Wat is EMDR? 

EMDR(Eye Movement Desensitization and Reprocessing) is een therapie voor mensen die last blijven houden van de gevolgen van een schokkende ervaring in hun leven zoals een ongeval, seksueel geweld of een geweldsincident. 

Bron https://www.emdr.nl/wat-is-emdr/ 

“Ik zie de Stadskamer als een open ruimte voor zelfontplooiing”

Petra, 57

Toen Petra in de thuiszorg werkte, kreeg ze te maken met burn-out klachten, waardoor ze thuis kwam te zitten. Daar kwam later een verkeersongeluk bij, wat haar situatie er niet beter op maakte. Toch wilde ze weer verder. Via vrijwilligerswerk voor het Buurtplein kwam ze in contact met een vrijwilliger van de Stadskamer. Na een eerste kennismaking besloot Petra zich voor de Stadskamer in te zetten.

‘’Toen ik voor het eerste bij de Stadskamer binnenstapte was ik een beetje verrast. Het kwam een beetje rommelig over, maar wel gezellig en actief. In het centrum had de Stadskamer toen nog een winkelfunctie, dus er liepen allerlei mensen naar binnen. Bij de Stadskamer raak je makkelijk in contact met mensen, een praatje is zo gemaakt. Mensen hebben er inlevingsvermogen en daar voel ik me thuis bij. Verder zie ik de Stadskamer als een open ruimte voor zelfontplooiing. Je kunt er van alles doen en proberen. Zo functioneer ik als gastvrouw en ben ik onderdeel van Team Ontmoet. Daarnaast ben ik betrokken bij de organisatie van activiteiten en zet ik me in voor Team Communicatie. Dat is al best veel, gelukkig wordt het hier geaccepteerd als het even niet lukt en kun je daarna altijd weer aansluiten. Hier ben je niet perse gebonden aan 1 taak of functie en kun je proeven of iets wel of niet voor je is. Voor de mensen die wel behoefte hebben aan meer structuur zijn er ook mogelijkheden. Voor ieder wat wils. Daarbij leren we van elkaar. Kortom, mensen die niet zo bekend zijn met de Stadskamer raad ik van harte aan een kijkje te komen nemen.’’

“Bij de Stadskamer kun je zelf invulling geven aan wat je wilt doen en bereiken”

Bernadette, 50

Bernadette begon jaren geleden een bloemwinkel, die ze helaas na een jaar moest sluiten, omdat ze het financieel niet kon bolwerken. Daarna kwam ze terecht bij de plantsoendienst van de gemeente Arnhem. In die periode kreeg ze langzaam maar zeker last van (over)spanningsklachten die steeds heviger werden en uiteindelijk leidden tot uitval en opnames. Na een tijdje ging ze weer aan het werk. Via enkele omwegen kwam ze terecht bij Villa Bedreivigheid, een voorloper van de huidige Stadskamer.

“Bij de Stadskamer winkel verzorg ik wekelijks een middag bloemschikken. Daar komt nogal wat bij kijken; het verzorgen van de materialen, het opbouwen en afruimen en een prettige omgang met de deelnemers. Wat ik er leuk aan vind is dat er ook mensen van buiten de Stadskamer aanschuiven. Het bloemschikken is een goed bezochte activiteit en daar ben ik natuurlijk blij mee. Behalve het coördineren van het bloemschikken, kom ik regelmatig bij de Stadskamer voor de gezelligheid. Je kunt altijd een praatje maken en er is een gevoel van saamhorigheid; mensen staan open voor elkaars problemen. Daarnaast valt er ook altijd wat te doen. Bij de Stadskamer kun je zelf invulling geven aan wat je wilt doen en bereiken. Het zou mooi zijn als de Stadskamer nog meer doet om haar bekendheid te vergroten en meer mensen ons weten te vinden. De Stadskamer is daarvoor gewoon de moeite waard.’’

“Het is prettig dat ik hier gelijkgestemden tegenkom in een omgeving waar ik me thuis voel en nuttig werk kan doen”

Sanne, 31

Het leven van Sanne kende een valse start, resulterend in een post-traumatische stress stoornis en behandelingen in de GGZ. Uiteindelijk kwam ze thuis te zitten, in een uitzichtloze situatie. Ze vroeg zich af wat ze kon doen om haar leven een wending te geven. Uiteindelijk kwam ze via een re-integratie consulent terecht bij de Herstelservice van de Stadskamer.

‘’Op een gegeven moment zit je thuis en wil je graag wat te doen hebben, van te lang thuis zitten wordt niemand gezonder. Ik ben al lange tijd geïnteresseerd in computers, zowel op hardware als software gebied. Daar wil ik ook op beroepsmatig gebied iets mee doen. Bij de Stadskamer ontdekte ik de Herstelservice, die ook een elektronica afdeling heeft, waar particulieren hun pc kunnen laten repareren. Op basis van een kennismakingsgesprek kwam ik er achter dat de Stadskamer en de Herstelservice echt iets voor me konden betekenen en andersom natuurlijk. Inmiddels werk ik er enkele ochtenden per week en dat bevalt me prima. Hier kan ik me ontwikkelen in mijn tempo, op mijn manier. Als het even niet gaat, dan is dat ook goed. Ik hoop dat ik in de toekomst, al dan niet via een opleiding, de stap richting betaald werk kan zetten. Het is prettig dat ik hier gelijkgestemden tegenkom in een omgeving waar ik me thuis voel en nuttig werk kan doen. Andere mensen zou ik willen aanraden een kijkje te nemen en na te gaan wat de Stadskamer voor ze kan betekenen.’’

“Het mooie aan de Stadskamer is dat je dingen mag proberen, jezelf ontwikkelt en makkelijk kunt bijstellen als iets niet blijkt te werken. Het gaat erom wat jij wilt”

Ria, 60

Ria kreeg te maken met de geestelijke gezondheidszorg toen ze 16 was. Ze werd tot 2013 meerdere keren opgenomen. Tijdens haar behandelingen werd een dwangstoornis geconstateerd. Via GGNet kwam ze terecht bij Stichting Daar voor dagbesteding. Toen Daar werd opgeheven maakte ze kennis met de Stadskamer, waar ze in de wandelgangen van gehoord had. Omdat ze naar zinvolle manieren van daginvulling zocht, besloot ze een kijkje te nemen.

‘’Toen ik er voor het eerst kwam, dacht ik dat de Stadskamer niet meer te bieden had dan het gebruikelijke knutselen en kleien. Toch was er ‘’iets’’ dat me deed terugkomen. Ik denk dat het ontmoeten van gelijkgestemden daarmee te maken had. Vaak zijn dat mensen die de weg omhoog hebben gevonden of daarnaar op zoek zijn. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik dingen in mijn mars heb en ben ik allerlei dingen gaan proberen als vrijwillig medewerker. Zo begon ik onder ander als gastvrouw en ben ik betrokken bij de organisatie van activiteiten. Het mooie aan de Stadskamer is dat je dingen mag proberen, jezelf ontwikkelt en makkelijk kunt bijstellen als iets niet blijkt te werken. Het gaat erom wat jij wilt. Op alles is wel iets aan te merken, maar ik merk gewoon dat de Stadskamer helpt en dat ik me er thuis voel. Dat ik na 2013 niet meer ben opgenomen zegt wel wat, ook over de Stadskamer.’’

“Ik vindt het fijn dat ik ergens terecht kan voor een praatje en een bakkie, waar ik een beetje begrepen word”

Frank, 57

In zijn lastige jeugd kreeg Frank sinds vroege leeftijd te maken met een alcoholprobleem. Dit leidde tot langdurig contact met verslavingszorg en de psychiatrie. Tijdens een opname werd een bipolaire stoornis geconstateerd. Zijn alcoholverslaving is nog niet helemaal onder controle, hoewel hij daar hard aan werkt.

Via dagbesteding vanuit de GGZ kwam ik enkele jaren terecht bij de Stadskamer. Ik wilde wat te doen hebben en ging aan de slag als gastheer, daar waar het kon. Op dit moment probeer ik mijn alcoholprobleem te overwinnen en het is heel belangrijk dat ik daarbij overdag wat kan doen en een dagritme heb. Binnen de Stadskamer bekijk ik momenteel de mogelijkheden. De kunst is om dagelijks, ook in het weekend, dingen te doen zonder mezelf te overbelasten. Vooralsnog vind ik het fijn dat ik ergens terecht kan voor een praatje en een bakkie, waar ik een beetje begrepen word. Het voordeel van de Stadskamer is dat je er zonder verwijzing of indicatie naar binnen kunt, waardoor je ook mensen van buiten de psychiatrie treft. Het is in overleg altijd mogelijk je bezigheden bij te stellen; de Stadskamer is flexibel. Het is voor mij heel belangrijk dat ik een beetje mijn rust vind en mijn dagen wat makkelijker doorkom. We zien daarna verder wat de toekomst brengt. Tegen mensen die de Stadskamer niet kennen zou ik zeggen dat de Stadskamer laagdrempelig is en flexibel omgaat met mensen. Je kunt rustig uitvinden wat de Stadskamer voor je kan doen.’’